:ภัยคุกคามจากไวรัส Monkeypox กำลังเบ่งบานไปทั่วโลก โดยกว่า 20 ประเทศรายงานโรคจากสัตว์สู่คนซึ่งติดต่อจากสัตว์สู่คน ความกังวลของไวรัสชนิดนี้กำลังเพิ่มขึ้นในอินเดีย เนื่องจากเยาวชนอายุ 22 ปีเพิ่งเสียชีวิตในเมืองทฤสสุระ (เกรละ) ซึ่งได้รับการทดสอบในเชิงบวกสำหรับโรคฝีฝีดาษ องค์การอนามัยโลก (WHO) ได้ประกาศให้โรคฝีดาษลิงเป็น ‘ภาวะฉุกเฉินด้านสุขภาพระดับโลก’ เนื่องจากจำนวนผู้ป่วยที่เพิ่มขึ้นทั่วโลกท่ามกลางความโกลาหลและความกังวลที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับโรคนี้ สิ่งสำคัญคือต้องรู้ว่าโรค
ฝีดาษลิงคืออะไรและแตกต่างจากโรคอีสุกอีใสอย่างไร
ซึ่งกล่าวกันว่ามีความคล้ายคลึงกับโรค แพทย์ยังอ้างว่าผู้ป่วยทั่วโลกกำลังสับสนและตีความเกี่ยวกับโรคนี้ผิด นี่คือความแตกต่างที่สำคัญระหว่างสองโรค:
อ่านเพิ่มเติม: การติดต่อทางเพศไม่ใช่สาเหตุเดียวสำหรับโรคฝีลิง: หัวหน้านักวิทยาศาสตร์ของ WHO
1. เฉพาะผื่นที่ผิวหนังในโรคอีสุกอีใสเท่านั้น โรคอีสุกอีใสมีอาการมากขึ้น
ดร. รามันจิต ซิงห์ ที่ปรึกษาด้านการเยี่ยมเยียนแผนกโรคผิวหนัง โรงพยาบาล Medanta กล่าวว่า โรคฝีดาษมักเริ่มด้วยไข้ ไม่สบาย ปวดศีรษะ บางครั้งเจ็บคอและไอ และต่อมน้ำเหลืองโต (ต่อมน้ำเหลืองบวม) เขาเสริมว่าอาการทั้งหมดเหล่านี้ปรากฏขึ้น 4 วันก่อนเกิดโรคผิวหนัง ผื่นคัน และปัญหาอื่น ๆ ซึ่งส่วนใหญ่เริ่มที่มือและตาและกระจายไปทั่วร่างกาย
2. ในโรคฝีลิง รอยโรคจะใหญ่กว่าอีสุกอีใส
ดร. Satish Koul ผู้อำนวยการอายุรศาสตร์ สถาบันวิจัย Fortis Memorial Research Institute กล่าวว่าในโรค Monkeypox แผลจะใหญ่กว่าอีสุกอีใส เขายังกล่าวอีกว่าใน Monkeypox รอยโรคจะมองเห็นได้บนฝ่ามือและฝ่าเท้า
3. โรคอีสุกอีใสสามารถรักษาได้เอง โรคฝีดาษต้องรักษา
ดร. คูลอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับความแตกต่างและกล่าวว่า “ในโรคอีสุกอีใส รอยโรคจะจำกัดตัวเองหลังจากเจ็ดถึงแปดวัน แต่จะไม่เป็นเช่นนั้นในโรคฝีลิง
อ่านเพิ่มเติม: Monkeypox Scare ในอินเดีย: โรคนี้รุนแรงแค่ไหนและเราควรกังวลหรือไม่? ผู้เชี่ยวชาญอธิบาย
4. รอยโรคอีสุกอีใสมีอาการคัน รอยโรคอีสุกอีใสไม่มีอาการคัน
ดร. คูลยังกล่าวเพิ่มเติมว่า รอยโรคจะเป็นตุ่มนูนและคันในโรคอีสุกอีใส ในขณะที่โรคอีสุกอีใสในลิง รอยโรคจะเป็นตุ่มนูนกว้างและไม่คัน นอกจากนี้เขายังกล่าวอีกว่าระยะเวลาของไข้จะนานกว่าในโรคฝีดาษลิงและผู้ป่วยรายนี้มีต่อมน้ำเหลืองโต
5. ไวรัสมีความแตกต่างกันในทั้งสองโรค
ดร. เอสซีแอล กุปตา ผู้อำนวยการด้านการแพทย์ของโรงพยาบาล Batra กล่าวถึงไวรัสที่ทำให้เกิดโรคอีสุกอีใสว่า โรคอีสุกอีใสเป็นไวรัสที่มีกรดไรโบนิวคลีอิก (RNA) ที่ไม่รุนแรง แต่ก็ทำให้เกิดผื่นบนผิวหนังได้เช่นกัน เขากล่าวต่อไปว่า “นี่คือฤดูกาลของโรคอีสุกอีใส โดยปกติในช่วงมรสุมจะมีความอับชื้น อุณหภูมิสูงขึ้น น้ำขัง การก่อตัวของความชื้นและเสื้อผ้าที่เปียก สิ่งเหล่านี้นำไปสู่การเติบโตของไวรัส”
ดร. SCL Gupta กล่าวถึงโรคฝีในลิงว่าไวรัสดังกล่าวต้องการโฮสต์ของสัตว์ แต่จะจำกัดตัวเองด้วยอาการเจ็บคอ มีไข้ และมีอาการแสดงของไวรัสตามปกติ เขาเพิ่ม,
“สัญญาณหลักของไวรัสนี้คือผื่นบนร่างกายซึ่งมีของเหลวอยู่ภายใน สิ่งนี้นำไปสู่การติดเชื้อไวรัสซึ่งทำให้ความต้านทานของร่างกายลดลง แต่ปัญหาเกิดขึ้นเนื่องจากความยุ่งยาก ในกรณีที่มีการติดเชื้อแบคทีเรียและเกิดเป็นหนองจนเกิดเป็นตุ่มน้ำและทำให้เกิดโรคแทรกซ้อนในร่างกายตามมาได้ ขณะนี้ Monkeypox อยู่ในขั้นตอนของเด็กและเยาวชน เราไม่ได้รับการรักษาที่เหมาะสม เราแค่ทำตามวิธีการแยกตัวและรักษาผู้ป่วยสงสัยตามอาการ หากมีการติดเชื้อที่คอ เราจะใช้ยาสามัญที่เรามักจะใช้ ดังนั้นนี่คือกรณีของการรักษาตามอาการ”
นอกจากความแตกต่างแล้ว คำถามที่ใครๆ ต่างก็ถามเกี่ยวกับไวรัสอีสุกอีใสก็คือ การติดเชื้ออีสุกอีใสครั้งก่อนทำให้ผู้ป่วยมีภูมิคุ้มกันต่อโรคอีสุกอีใสหรือไม่
ดร. Rajinder Kumar Singal ผู้อำนวยการอาวุโสและหัวหน้าแผนกอายุรศาสตร์ โรงพยาบาล BLK Max กรุงนิวเดลี กล่าวว่า “ทั้งสองสาเหตุเกิดจากไวรัสที่แตกต่างกัน โหมดการแพร่เชื้อจะแตกต่างกัน และการติดเชื้อครั้งก่อนไม่รับรอง ป้องกันสิ่งใหม่ แต่ผู้ที่ได้รับวัคซีนไข้ทรพิษมีโอกาสเป็นโรคฝีดาษได้น้อยกว่า”
อ่านเพิ่มเติม: ห้าสิ่งที่ต้องรู้เกี่ยวกับ Monkeypox
เขาเสริมว่าวัคซีนไข้ทรพิษถูกยกเลิกหลังจากที่ WHO กล่าวว่าโรคนี้ได้รับการกำจัดให้หมดไปในช่วงปี 2522-2523 ผู้ที่เกิดก่อนปี 1980 ที่ได้รับวัคซีนไข้ทรพิษมีโอกาสติดโรคฝีดาษได้น้อยกว่า ทั้งไข้ทรพิษและไข้ทรพิษเกิดจากไวรัสในตระกูลเดียวกัน
เนื่องจากความคล้ายคลึงกันระหว่างไข้ทรพิษกับฝีดาษลิง หลายประเทศอนุญาตให้ฉีดวัคซีนฝีดาษได้ แต่ในอินเดียยังไม่อนุญาต
credit : แนะนำ : รีวิวเครื่องใช้ไฟฟ้า | รีวิวอาหารญี่ปุ่น | รีวิวที่เที่ยว | ดาราเอวี
