ขนาดของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเลมีความสมดุลที่ละเอียดอ่อนระหว่างการเคี้ยวและน้ำเย็นไม่มีใครแน่ใจว่าทำไมสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล เช่น วาฬ วัวทะเล และแมวน้ำเสือดาวถึงตัวใหญ่มาก ในปัจจุบัน การคาดเดาที่ดีที่สุดก็คือหากปราศจากแรงดึงของแรงโน้มถ่วง สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเลก็สามารถพองตัวจนมีน้ำหนักมากพอที่จะรัดขาของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมบนบกที่แข็งแรงที่สุดได้ แต่ตามรายงานของLaura Geggel จากLiveScience การศึกษาใหม่ชี้ให้เห็นว่าขนาดของพวกมันคือความสมดุลที่ละเอียดอ่อนระหว่างปริมาณอาหารที่พวกมันสามารถกินได้และความร้อนในร่างกายที่พวกมันสูญ
เสียไปในทะเลที่หนาวเย็น
ในการดูขนาดของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล นักวิจัยได้ตรวจสอบมวลกายของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีชีวิต 3,859 สายพันธุ์ และ 2,999 จากบันทึกฟอสซิล ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าเมื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมย้ายลงไปในน้ำ พวกมันจะเริ่มวิวัฒนาการเป็นสายพันธุ์ที่ใหญ่ขึ้น จากข่าวประชาสัมพันธ์สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในน้ำถึงจุดที่น่าสนใจขนาดใหญ่ประมาณ 1,000 ปอนด์ โดยรวมแล้ว การศึกษาชี้ให้เห็นว่าสำหรับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในน้ำ ยิ่งโตยิ่งดี แต่จะถึงจุดหนึ่งเท่านั้น พวกเขาให้รายละเอียดผลลัพธ์ในการศึกษาที่ตีพิมพ์ในวารสารProceedings of the National Academy of Sciences
รายงานโฆษณานี้
Jonathan Payne ผู้เขียนร่วมจาก Stanford กล่าวว่า “หลายคนมองว่าการลงไปในน้ำเป็นการปลดปล่อยสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมมากกว่า แต่สิ่งที่เราเห็นคือมันเป็นการจำกัดมากกว่า” Jonathan Payne ผู้เขียนร่วมจาก Stanford กล่าวในเอกสารเผยแพร่ “ไม่ใช่ว่าน้ำทำให้คุณเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ได้ แต่คุณต้องเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ในน้ำ—คุณไม่มีทางเลือกอื่น”
ดังที่Carrie Arnold จากNational Geographicรายงาน ปัจจัยสองประการที่รวมกันทำให้สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในน้ำมีขนาดใหญ่มาก ประการแรกคือความจำเป็นในการรักษาความร้อนในร่างกาย สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมบนบกขนาดเล็กกว่า รวมทั้งมนุษย์จะสูญเสียความร้อนในร่างกายไปเป็นน้ำเย็นอย่างรวดเร็ว ทำให้พวกเขาไวต่อภาวะอุณหภูมิต่ำ “เมื่อคุณยังเล็กมาก คุณจะสูญเสียความร้อนกลับลงไปในน้ำอย่างรวดเร็ว ไม่มีทางที่จะกินอาหารได้เพียงพอ” เพย์นกล่าวในข่าวประชาสัมพันธ์ อย่างไรก็ตาม สัตว์ขนาดใหญ่สามารถรักษาอุณหภูมิของร่างกายให้อุ่นขึ้นและจำกัดการสูญเสียความร้อนได้
ปัจจัยที่สองคือปริมาณที่สัตว์สามารถกินได้ มีอาหารมากเท่านั้นที่สัตว์สามารถบริโภคได้เพื่อให้เมแทบอลิซึมยังคงดำเนินต่อไป ซึ่งเป็นปัจจัยที่จำกัดขนาดสูงสุดของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล ในความเป็นจริง การศึกษาชี้ให้เห็นว่าขนาดของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในมหาสมุทรมีจำกัดมากกว่าขนาดบนบก ซึ่งมีตั้งแต่นกชนิดหนึ่งยาวหนึ่งนิ้วไปจนถึงช้างแอฟริกา
มีข้อยกเว้นบางประการสำหรับขนาดสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในน้ำขนาดเล็กนี้ วาฬบาลีนมีขนาดใหญ่กว่าจุดหวานมหัศจรรย์ 1,000 ปอนด์ “วาฬสเปิร์มดูเหมือนว่าจะตัวใหญ่ที่สุดเท่าที่คุณจะหาได้หากไม่มีการปรับตัวใหม่” วิลเลียมเกียร์ตีนักวิทยาศาสตร์จากสแตนฟอร์ดและผู้เขียนนำของการศึกษานี้กล่าวในการเผยแพร่ อย่างไรก็ตาม วาฬบาลีนเจาะระบบด้วยการพัฒนาการปรับตัวใหม่ให้เข้ากับสิ่งแวดล้อม นั่นคือการให้อาหารด้วยตัวกรอง
รายงานโฆษณานี้
แทนที่จะไล่ล่าปลาเหมือนวาฬมีฟัน พวกมันดึงแพลงก์ตอนสัตว์ตัวเล็ก ๆ ออกจากเสาน้ำด้วยกระบองเพชร เมื่อใช้เทคนิคนี้ พวกมันเสียพลังงานเพียงเล็กน้อยในขณะที่รวบรวมคริลล์จำนวนมหาศาล
Gearty บอก Geggel ว่ายังมีแมวน้ำสายพันธุ์เล็กและโลมาอีกหลายสายพันธุ์ที่หนักไม่ถึง 1,000 ปอนด์ สิ่งนี้มีประโยชน์จริง ๆ เนื่องจากไม่ใช่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเลทุกตัวที่กำลังต่อสู้เพื่อเติมเต็มช่องนิเวศวิทยาเดียวกัน “แต่กลับกระจายออกไปตามขนาดที่เป็นไปได้” เขากล่าว
จากนั้นมีนากซึ่งมีขนาดเล็กสำหรับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล ตามข่าวประชาสัมพันธ์ เป็นไปได้ว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ใช้เวลาบนบกพอสมควร แต่บางทีพวกมันอาจแค่พัฒนาไปตามวิถีที่ต่างกัน—อันที่เพิ่มความน่ารัก ไม่ใช่ขนาด
credit : สมัคร สล็อตแตกง่าย / สล็อตเว็บตรง ฝากถอน true wallet / เว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์
